Une traduction infidèle | Ahilan Ratnamohan

Information

nl
Hoe vindt een kunstenaar met buitenlandse roots zijn weg in het Belgische kluwen? In 2019 realiseert Ahilan Ratnamohan – in Sydney opgegroeid en met Sri Lankaanse roots – zich dat hij, ondanks het feit dat hij reeds zeven jaar in België woont, geen enkele Waalse vriend heeft en dat alles wat hij weet over Walen hem verteld is vanuit een Vlaams perspectief. Door Frans te leren en zich onder te dompelen in de Waalse cultuur vraagt Ratnamohan zich af of hij Belg zal kunnen worden, écht Belg, wezenlijk Belg. Hij leert speciaal voor deze voorstelling de Franse taal en serveert ons via grappige en pijnlijke anekdotes zijn wedervaren als Vlaamse kunstenaar in Franstalig België. Hij probeert zijn Vlaamse identiteit van zich af te schudden, een identiteit die hem bijna ongewild is toegeschreven door het leren van het Nederlands en zijn voornamelijk in Vlaanderen gevestigde artistieke praktijk. Via deze oefening deconstrueert Ratnamohan de verdeling van België, een eigenzinnig avontuur dat aansluit bij zijn eerdere artistieke projecten rond het leren van talen en op markante wijze de identiteit van het festival weerspiegelt. Ratnamohan reflecteert daarmee ook over zijn eigen identiteit: die van een Engelstalige migrant, een Vlaamse voorbijganger, een als Vlaams bestempelde kunstenaar.

fr
Comment les artistes d’origine étrangère se retrouvent-iels dans notre complexe belgitude ? En 2019, Ahilan Ratnamohan, artiste d'origine sri-lankaise ayant grandi à Sydney, s’aperçoit qu’il n’a, après sept ans en Belgique, aucun·e ami·e wallon·ne et que tout ce qu’il connaît de la Wallonie lui vient d’une perspective flamande. L’artiste se demande si, en apprenant également le français et en se plongeant dans la culture wallonne, il pourra devenir belge, un vrai Belge, foncièrement belge. Il a donc appris le français spécialement pour cette performance et nous rapporte les anecdotes, parfois douces, parfois amères, de ses aventures d’artiste flamand en Belgique francophone. Il essaie ainsi de se défaire de son identité flamande, une identité qui lui est attribuée par hasard, par le fait d’avoir appris le néerlandais et de se produire principalement en Flandre. Une traduction infidèle permet à Ahilan Ratnamohan de déconstruire la division de la Belgique, une aventure originale qui rejoint ainsi l’identité du festival et qui s’inscrit dans la continuité de sa pratique artistique liée à l’apprentissage des langues. Il interroge par la même occasion son identité, celle d’un émigré anglophone, d’un quidam flamand, d’un artiste estampillé comme flamand.

en
How can an artist of foreign origin find a way into the Belgian tangle? In 2019, Ahilan Ratnamohan – who grew up in Sydney, with Sri Lankan roots – realised that, despite having lived in Belgium for seven years, he didn’t have a single Walloon friend, and that everything he knew about Walloons had been told to him from a Flemish perspective. By learning French and immersing himself in the Walloon culture, Ratnamohan is now wondering if he will be able to become Belgian, truly Belgian, essentially Belgian. Having learnt the French language especially for this performance, Ratnamohan serves up, through amusing and painful anecdotes, his misadventures as a Flemish artist in the French-speaking part of Belgium. He tries to shed his Flemish identity, an identity that was almost involuntary ascribed to him by learning Dutch, coupled with the fact that his artistic practice is mainly based in Flanders. Through the practical exercise of studying the French language, Ratnamohan deconstructs the division of Belgium, an idiosyncratic adventure in line with his former artistic projects linked to language learning and one which strikingly reflects the festival’s identity. Ratnamohan also questions his own complicity: that of an English-speaking migrant, a Flemish passer-by, an artist labelled as Flemish.